Płytka prototypowa to bardzo przydatne narzędzie niezwykle upraszczające proces konstruowania elektronicznych urządzeń. Dzięki sprytnej konfiguracji dziurek, w które wpina się odpowiednie kabelki można z pomocą płytki prototypowej montować elektroniczne układy dosłownie w przeciągu minut.

Jak działa prytka prototypowa – tutorial SPARKFUN (j. ang.)

Największą zaletą płytki prototypowej jest uwolnienie od konieczności lutowania elementów, połączenia na płytce możemy w każdej chwili zmieniać do momentu aż nasza konstrukcja osiągnie finalną postać.

Odpowiedni rozstaw otworów w płytce prototypowej odpowiada rozstawowi nóżek różnego rodzaju części elektronicznych, dzięki czemu wpinają się one w płytkę “na klik” a konstruowanie pomiędzy nimi połączeń staje się banalnie łatwe.

Istota działania płytki prototypowej jest prosta. W plastikowej obudowie z dziurkami znajduje się układ kilkudziesięciu blaszek. Wpinając kabelek lub elektroniczny element w którąś z dziurek (pól stykowych) wsuwamy go w odpowiednią blaszkę łączącą sąsiednie pola w odpowiedni porządku. Układ połączeń pól pokazany jest na poniższym schemacie, porównaj go ze zdjęciem spodniej części płytki (po odklejeniu warstwy pianki) zamieszczonym powyżej.

• Na górze i na dole płytki znajdują się pola zasilające, do których przypinamy baterie lub zasilanie z pinów Arduino. Po przypięciu do nich zasilania (+) do pól oznaczonych na czerwono i (-) do pól oznaczonych na granatowo działają one jak zwyczajny domowy przedłużacz, dzięki któremu do jednego kontaktu możemy podłączyć kilka urządzeń. Każdy element wpięty w rzędzie pól oznaczonych na czerwono będzie połączony z (+) baterii wpiętej w ten sam rząd, analogicznie z polami (-) UWAGA! Górne i dolne pola zasilające nie są ze sobą połączone!
• W środku płytki znajdują się pola stykowe połączone w krótkie rzędy (oznaczone na zielono i żółto – odbydwa kolory oznaczają to samo) prostopadłe do rzędów pól zasilających. Wpinając element w pole A1 łączymy go z polami B1, C1, D1, E1, czyli przy pomocy jednego rzędu pół możemy ze sobą połączyć jednocześnie do pięciu elementów (ale równie dobrze możemy połączyć go też z innymi rzędami pól przez co liczba połączeń może dowolnie wzrastać)

Na poniższej ilustracji znajduje się przykład poprawnego i niepoprawnego połączenia na płytce prototypowej.
Prawa noga diody jest poprawnie połączona z czerwoną listwą zasilającą bo znajduje się w tym samym (pionowym) rządku pól co kabelek połączony z czerwoną listwą.
Lewa noga diody jest NIEpołączona połączona z niebieską listwą, gdyż kabelek do którego powinna być znajduje się w sąsiednim rzędzie pól.